"hayatım nekadar hızlanırsa kendimi okadar ekvatora yakın hissediyorum, hız en yüksek.. fırlatılmaya hazır bir roketin faydalı yük bölümündeyim sanki..bir sürü yörünge seçeneğim var.. bazen o kadar yavaşlıyor, hiç bir yenilik yokmuş gibi geliyor.. kutuplardaki gibi soğuklaşıyorum.. hani fırlatsalar kutupsal yörüngeden başka seçeneğim yokmuş gibi.. evet belki derinsin, ama koca bir evren var.. nekadar derin deseler de o evrenin yanında yine de sığ kalıyorsun, kalıyoruz.. göreceli bir kavram :)

ve şöyle düşün, hepimiz öleceğiz.. niye bukadar çabalıyoruz demişsin, acaba çabalamasan, biraz da olsa hırs yapmasan ve ölsen ardından.. amaçlarına ulaşmak için çabalamadan öldün diye üzülmez misin? ya da ya elimden geleni yaptım ama varacağım yere ulaşamadan hayatım son buldu. ama yine de elimden gelenin en iyisini yaptım diye düşünerek rahatlamaz mısın?" diye bir yorum yazdım Beyaz Çiklet'in bloguna. öyle bir paylaşayım dedim...