bazen insan kendini kadere inanmaktan alıkoyamıyor. nedense pek kaderci bir insan olamıyorum, ama.. sanki hepimiz için bazı seçimler yapılmış gibi ve kader hiçbirimize soluklanacak bir an vermiyor. anladığım bir şey varsa gördüğümüz düzen ya da kaos birbirinin bir parçası.. bakabildiğimiz perspektiften yorumlayıp adını koyabiliyoruz yaşadıklarımızın..

aklıma Gandalf'ın Frodo'ya verdiği öğüt geliyor:

" bunun gibi zamanları görmek için yaşayanlar.. o kararı vermek onlara bırakılmamıştır.. tüm karar vermek zorunda olduğumuz şey bize verilen zamanda ne yapmamız gerektiği,....., bu cesaret verici bir düşünce."

bir de Amelie'de şöyle diyordu: "fırsatlar Fransa bisiklet turnuvasına benzer. uzun zaman beklersin ama çabuk geçer. harekete geçmek için çok düşünmemelisin."

bazen büyük hatalar yaptığımızı düşünüyoruz, bazen ise küçük hatalar oluyor.. ders alıp ya da dersi o an anlayamayacak kadar "çocuk" olup yolumuza devam ediyoruz, ama bu hikayelerin sonunu görmeden karar vermek biraz anlamsız geliyor şu anda..