atlıkarıncada bir tur daha

bu akşam bisiklet turu atayım dedim, cüzdanımı bir kaç eşyamı ve kitabımı sırt çantama atıp çıktım. ev arkadaşı adayımla buluştum sonra ve ne güzel muhabbet ediyorduk. ardından onun şu anki ev arkadaşı yanında iki kişi ile geldi kafeye.. bildiğin muhabbeti öldürdüler. bazı heterolar maç ve nesnelleştirilmiş kadın profili dışında muhabbet edemiyorlar sanırım, ister istemez bunu düşündüm onları görünce.. bir de aklıma gelmişken, sevdiğim insanlar hep uzakta yaşamaya başladı.. o yüzden arada bir ayrılık yaşıyoruz görüştükten sonra.. tabi zor geliyor, insan alışıyor zamanla ama bir de şu durum var :

bloguma yazmaya biraz alışayım diyorum. okuduğum blogları tek tek okumaya başladım eskisi gibi. bir arkadaşım geçenlerde, blogunu kontrol ettim uzun süredir yazmıyorsun, dedi.. şu yazmadığım sürede neler olmuş şöyle bir özet geçeyim.. Öncelikle partnerimle birlikteliğimiz bir seneyi geçti ve ikimiz de bu durumdan gayet memnunuz. Hala benimle birlikte eve çıkma isteği devam ediyor, hatta işi bir ara evlenme teklifine kadar götürdü ( başka ülkenin vatandaşı ;) ).. ama ben küçüğüm ve açıkçası onunla şu ankinden daha derin bir ilişki yaşamamız mümkün değil. onun dışında iki tane staj tamamladım. son yaptığım yerde dersim olmayan günler devam edeceğim. Bir de haftada 3-4 gün spora gitmeye devam ediyorum, vücudumu küçülttüm biraz ama karşılığında karın kası yaptım. :) Dün Operadakikazulet 'te beni görünce vücudunu küçültmüşsün dedi, ama bu halimi kendisi de beğendi. birlikte öğle yemeği yedik, haftaya da kahve içeceğiz diye sözleştik. isteyen gelsin. :)

 Arkadaşımın facebook duvarıma paylaştığı karikatürle, az önce gönderdiği maniyi paylaşmak istedim. yavaş yavaş bloga ısınsam diyorum artık.. özledim yazmayı..